Ο,τι σας λέμε είναι έγκυρο. Το ξέρετε καλά από την υπόθεση για το κόμμα Σαμαρά. Το γράψαμε πρώτοι τον Νοέμβριο του 2024. Και τότε, τα περισσότερα μίντια είτε δεν έδωσαν σημασία ή έγραφαν ανοησίες οτι «αυτά δεν γίνονται»…
Τώρα, σας έχουμε πάλι μια είδηση πρώτης τάξεως: Η Μαρία Καρυστιανού βρίσκεται στα πρόθυρα να κάνει κόμμα! Το σκεφτόταν από καιρό, αλλά ήρθε η στιγμή να το κάνει πράξη παρ’ οτι δικοί της άνθρωποι έχουν αντίθετη γνώμη.
Τώρα φαίνεται αποφασισμένη. Όπως μάθαμε, δεν την ενδιαφέρει να πολιτευτεί με κάποιο υφιστάμενο κόμμα και να εκλεγεί βουλευτής, παρ΄οτι έχει ήδη προτάσεις, αλλά θέλει να προχωρήσει στην ίδρυση δικού της κόμματος.
Αυτά που σας λέμε είναι γκαραντί. Μεταφέρουμε με ακρίβεια τις κουβέντες με συνεργάτες και δικούς της ανθρώπους, που οι περισσότεροι προσπαθούν να την αποτρέψουν, αλλά εκείνη φαίνεται αμετακίνητη.
Να το δέσουμε κόμπο οτι θα προχωρήσει τελικά αυτή η τολμηρή και ακατάβλητη γυναίκα; Με βάση όσα μάθαμε, λέμε ναι, θα προχωρήσει. Αν αναθεωρήσει για διάφορους λόγους, άνθρωπος είναι μπορεί να λυγίσει και να το ξανασκεφτεί.
Όμως δεν δεχόμαστε διαψεύσεις για όσα σας είπαμε σχετικά με τις συζητήσεις που έχει με τους δικούς της ανθρώπους για την δημιουργία κόμματος. Οπως και στην περίπτωση Σαμαρά, πληροφορίες έγκυρες μεταφέρουμε. Όχι κουβέντες του αέρα και φήμες…
«Άρωμα πολιτικής» στις παρεμβάσεις της Μαρίας Καρυστιανού
Παρά τις συνεχείς διαψεύσεις ότι δεν την ενδιαφέρει η ίδρυση κόμματος, η Μαρία Καρυστιανού – η γιατρός και μητέρα που έχασε την κόρη της στα Τέμπη και προεδρεύει του Συλλόγου Πληγέντων – εξακολουθεί να τροφοδοτεί συζητήσεις με τον τρόπο που παρεμβαίνει στα δημόσια πράγματα.
Η τελευταία της ανάρτηση, όπου μιλά για «παραβίαση του Κράτους Δικαίου» με αφορμή το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, είχε καθαρά πολιτική στόχευση και σχολιάστηκε ευρέως στα πηγαδάκια της Βουλής. «Δεν είναι μόνο η μάχη για τη δικαίωση στα Τέμπη, είναι ένας λόγος που ακουμπά ζητήματα θεσμών και δημοκρατικών εγγυήσεων», παρατηρούσαν κάποιοι, βλέποντας στο κείμενό της ύφος… μανιφέστου.
Η Καρυστιανού δεν αφήνει στο απυρόβλητο ούτε την επίκληση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 13/2012 από τον Γιώργο Φλωρίδη, υποστηρίζοντας ότι «καλές προθέσεις μετατρέπονται σε επικίνδυνα εργαλεία στα χέρια μιας κυβέρνησης που γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τη δίκαιη δίκη». Η επιλογή λεξιλογίου και τόνος, λένε όσοι διαβάζουν προσεκτικά τα κείμενά της, θυμίζουν περισσότερο πολιτικό παρά απλώς πρόεδρο συλλόγου.
Βεβαίως, η ίδια έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν ενδιαφέρεται για κόμμα. Όμως, η σταθερή της παρουσία στον δημόσιο διάλογο και η ευθύτητα με την οποία απευθύνεται σε υπουργούς και κόμματα, τροφοδοτούν – θέλοντας και μη – τα σενάρια περί μιας πιο οργανωμένης πρωτοβουλίας.
