Για χρόνια, οι νέοι αντιμετωπίζονται ως εύκολοι αποδιοπομπαίοι τράγοι. Η Gen Z, η γενιά που μεγάλωσε με την τεχνολογία και μπήκε στην αγορά εργασίας μέσα εν μέσω αβεβαιότητας και κρίσεων, κατηγορείται ότι «δεν αντέχει την πίεση», ότι «δεν έχει αντοχές» ή ότι «δεν ξέρει να δουλεύει», όμως, η αλήθεια είναι πολύ πιο σύνθετη. Δεν είναι η Gen Z που έχει αποτύχει. Είναι η ίδια αγορά εργασίας που έχει καταρρεύσει.
Αυτό που θα έπρεπε να μοιάζει με μια φωτεινή, νέα αρχή για τους νέους ανθρώπους που μπαίνουν στην αγορά εργασίας, μοιάζει περισσότερο με αδιέξοδο.
Παρά τις σπουδές και τα προσόντα τους, όλο και περισσότεροι νέοι απόφοιτοι δυσκολεύονται να βρουν θέση στην αγορά εργασίας. Πολλοί έχουν στείλει εκατοντάδες αιτήσεις χωρίς απάντηση, βλέποντας τις ελπίδες τους να εξαντλούνται. Ακόμη κι όταν φτάνουν στα τελικά στάδια των συνεντεύξεων, οι απορρίψεις είναι αλλεπάλληλες, αφήνοντάς τους εξαντλημένους ψυχικά και συναισθηματικά.
Η Gen Z αντιμετωπίζει αρνητικά στερεότυπα: ότι είναι «ανεπαρκής», «δύσκολη στη συνεργασία» ή «ανίδεη». Όμως, μετά από χρόνια έρευνας πάνω στο πώς οι νέοι λαμβάνουν αποφάσεις για σπουδές και καριέρα, είναι ξεκάθαρο: δεν είναι αυτοί το πρόβλημα. Είναι το ίδιο το σύστημα της εργασίας που δεν λειτουργεί.
Η εικόνα αυτή δεν είναι εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Τον Ιούνιο του 2025, η ανεργία των πρόσφατων αποφοίτων στις Ηνωμένες Πολιτείες έφτασε το 4,8% – υψηλότερη από το συνολικό ποσοστό ανεργίας. Μία στις τέσσερις νέες και νέοι δηλώνουν πως δεν μπορούν να βρουν δουλειά στο αντικείμενο των σπουδών τους, ενώ το 62% εργάζεται σε τελείως διαφορετικούς τομείς από αυτούς που είχαν επιλέξει.
Τον Ιούνιο του 2025, η ανεργία των πρόσφατων αποφοίτων στις Ηνωμένες Πολιτείες έφτασε το 4,8% – υψηλότερη από το συνολικό ποσοστό ανεργίας
Οι προκλήσεις
Σύμφωνα με νέα έρευνα των Gallup, Walton Family Foundation και Jobs for the Future (JFF), τόσο οι νέοι όσο και οι γονείς τους αγνοούν τις εναλλακτικές μεταλυκειακές επιλογές λόγω έλλειψης καθοδήγησης και πληροφόρησης. Παρότι η τεχνολογία υποτίθεται ότι προσφέρει πρόσβαση στη γνώση, η πραγματικότητα είναι άλλη: το 43% των νέων επαγγελματιών νιώθει απομονωμένο ή χωρίς στήριξη όταν προσπαθεί να βρει επαγγελματικό δρόμο.
Ταυτόχρονα, οι απόφοιτοι ανταγωνίζονται την τεχνητή νοημοσύνη για θέσεις αρχικού επιπέδου, ειδικά σε τομείς όπως η πληροφορική που κάποτε εξασφάλιζαν υψηλές αμοιβές και σταθερότητα.
Κι επιπλέον, η Gen Z αντιμετωπίζει αρνητικά στερεότυπα: ότι είναι «ανεπαρκής», «δύσκολη στη συνεργασία» ή «ανίδεη». Όμως, μετά από χρόνια έρευνας πάνω στο πώς οι νέοι λαμβάνουν αποφάσεις για σπουδές και καριέρα, είναι ξεκάθαρο: δεν είναι αυτοί το πρόβλημα. Είναι το ίδιο το σύστημα της εργασίας που δεν λειτουργεί.
Αυτή η πραγματικότητα, όσο σκληρή κι αν είναι, αποτελεί και ευκαιρία. Μπορούμε να βοηθήσουμε τη νέα γενιά να προετοιμαστεί καλύτερα για την εργασία – ή να υποστούμε όλοι τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες.
Η Gen Z αντιμετωπίζει αρνητικά στερεότυπα: ότι είναι «ανεπαρκής», «δύσκολη στη συνεργασία» ή «ανίδεη»
Γιατί η απόρριψη μιας ολόκληρης γενιάς είναι επικίνδυνη
Το να αποφεύγουν οι εργοδότες να προσλαμβάνουν τη Gen Z ή να προσπαθούν να αντικαταστήσουν τις θέσεις αρχικού επιπέδου με τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι μόνο λανθασμένο, αλλά και επικίνδυνο.
«Αν οι νέοι επαγγελματίες μείνουν υποαπασχολούμενοι, θα δημιουργηθεί ένα ανεπανόρθωτο κενό στη μελλοντική αγορά εργασίας. Ποιος θα καλύψει τις μεσαίες και ανώτερες θέσεις όταν οι Baby Boomers συνταξιοδοτηθούν;» αναρωτιέται αρθρογράφος του Fortune.
Αν οι νέοι δεν είναι προετοιμασμένοι να μπουν στην αγορά, δεν φταίνε οι ίδιοι – το σύστημα φταίει. Το ερώτημα δεν είναι αν η Gen Z είναι έτοιμη για την αγορά, είναι ποιος θα χάσει αν δεν είναι. Οι εργοδότες έχουν τα περισσότερα να χάσουν, γι’ αυτό πρέπει να ηγηθούν της αλλαγής.
