Κατηγορήθηκε αρχικά ως θύμα… του
badgeenginnering. Ότι κάνουν δηλαδή κατά κόρον σήμερα ΌΛΟΙ
οι κατασκευαστές. Γρήγορα όμως άπαντες, κατάπιαν τη γλώσσα τους και
κάθισαν ήρεμοι στη γωνιά τους να θαυμάζουν ένα από τα πιο
εμβληματικά αγωνιστικά και συνάμα αγαπητά αυτοκίνητα στην
ιστορία της ιταλικής φίρμας. Την Alfa Romeo 155 V6
TI.
Η απόλυτη Ιταλίδα των 90’s, αποστόμωσε τους επικριτές της, στο
πεδίο των μαχών. Στις «πίστες» δηλαδή. Όλα ξεκίνησαν το
1992, με την 155 GTA να κατακτά το ιταλικό Πρωτάθλημα
Superturismo. Αυτό ήταν. Η Alfa Romeo ένιωθε έτοιμη για το μεγάλο
βήμα. Για την κόντρα της με τους Γερμανούς.
Τη δεκαετία του 1990, το Deutsche Touren wagen
Meisterschaft, το γνωστό σε όλους ως DTM, θεωρούνταν η
Μέκκα των αγώνων τουρισμού για τους Ευρωπαίους κατασκευαστές. Με
«απίστευτη» δημοτικότητα που ξεπερνούσε κατά πολύ τα γερμανικά
σύνορα.
Οι κανονισμοί τότε, επέτρεπαν στις ομάδες να παρουσιάζουν ριζικά
τροποποιημένες εκδόσεις των αυτοκινήτων παραγωγής τους, το
αποτέλεσμα των οποίων δεν ήταν μονάχα εντυπωσιακό ως προς
την εμφάνιση αλλά κυρίως σε επίπεδο επιδόσεων,
«στησίματος» και ήχου.
Η πανέμορφη και πανίσχυρη
Alfa Romeo
Υπήρχαν βέβαια και κάποια πράγματα που απαγορευόταν στους
κατασκευαστές να βάλουν «χέρι». Όπως για παράδειγμα στην
χωρητικότητα του κινητήρα και στο υλικό με το οποίο κατασκευάζονταν
το μπλοκ του κινητήρα. Από το 1993 δε, ένας νέος κανονισμός στην
κλάση D1, περιόριζε τον αριθμό των κυλίνδρων στους 6 και τη
χωρητικότητα στα 2,5 λίτρα.
Οι Ιταλοί άρπαξαν από τα μαλλιά την ευκαιρία και υπό τις
οδηγίες του Giorgio Pianta, η αγωνιστική ομάδα της Alfa
Romeo, η Alfa Corse, δημιούργησε ένα εντυπωσιακό
αγωνιστικό αυτοκίνητο. Το όχημα «στήθηκε» ουσιαστικά γύρω από το
«μονομπλόκ» 2.5 (2.498cc.) του V6 κινητήρα της 155
παραγωγής, με τους μηχανικούς να είναι από εκεί και πέρα
ελεύθεροι να κάνουν τα μαγικά τους. Και αυτοί τα έκαναν, φέρνοντας
στη ζωή την 155 2.5 V6 TΙ.
Το πρώτο πράγμα που σκαρφίστηκαν οι άνθρωποι της Alfa Corse
ήταν η τοποθέτηση του κινητήρα κατά τον διαμήκη
άξονα, έτσι ώστε να «κουμπώσουν» και το σύστημα
τετρακίνησης. Το χειροκίνητο κιβώτιο των 6
σχέσεων έστελνε τη δύναμη στους τροχούς σε ποσοστό 33%
εμπρός και 67% πίσω.
Οι βαλβίδες εισαγωγής ήταν από τιτάνιο, υπήρχε ένα σύστημα ξηρής
λίπανσης άλλα και ένα ακόμη ηλεκτρονικό σύστημα, που συνεργαζόταν
με δύο τριοδικούς καταλύτες ώστε να περιορίζει τις εκπομπές
ρύπων!
Με βάρος μόλις 110 κιλά, ο V6 κινητήρας απέδιδε 420
ίππους, στρόφαρε έως τις 11.800 rpm, επιτρέποντας στο
αυτοκίνητο να «πιάνει» από 260 έως 300 km/h,
ανάλογα με τo setup στο κιβώτιο και τις αεροδυναμικές ρυθμίσεις
στις πτέρυγες. Το δε βάρος του αυτοκινήτου δε ξεπερνούσε τα 1.040
kg!
Χειροκρότησαν και οι
Γερμανοί
Για να μην μακρηγορώ, στο ντεμπούτο της το 1993 στην
πίστα του Zolder, η 155 2.5 V6 TΙ κατέκτησε τη νίκη υπό
καταρρακτώδη μάλιστα βροχή. Ο Nicola Larini έκανε πάρτι,
ανάμεσα σε μια στρατιά από Mercedes-Benz, BMW και Opel, ενώ στη
δεύτερη θέση ακολούθησε ο Christian Danner, επίσης με 155 V6
TI!
Κι αν ο εν λόγω θρίαμβος εν μέρει θεωρήθηκε… «τυχερός», τα
διαπιστευτήρια για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει, ήρθαν στο
δεύτερο αγώνα, όπου η Alfa Romeo έκανε το 1-2-3 με τους
Larini, Danner και Nannini να μην «βλέπουν» κανέναν
αντίπαλο!
Στο τέλος εκείνης της χρονιάς ο Larini τερμάτισε πρώτος με 261
βαθμούς, με το δεύτερο Roland Asch να συγκεντρώνει 204 βαθμούς
οδηγώντας μια AMG-Mercedes 190E. Η 155 2.5 V6 TI
είχε κατακτήσει 12 από τους 20 αγώνες του Deutsche Touren
wagen Meisterschaft το 1993, ενώ μέχρι το τέλος της
σταδιοδρομίας της κατέκτησε συνολικά 38 νίκες γράφοντας ιστορία όχι
μόνο ως ένα από τα πιο εμβληματικά αγωνιστικά στην ιστορία της Alfa
Romeo αλλά και ως το αυτοκίνητο που κατατρόπωσε το
γερμανικό μπλοκ μέσα στο ίδιο του το σπίτι!
