Για μία ακόμη φορά εξέφρασε την οδύνη του προς τις οικογένειες των θυμάτων και όλους τους επιζώντες της τραγωδίας από τη σύγκρουση τρένων στα Τέμπη ο πρώην υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Κώστας Καραμανλής, με την έναρξη της κατάθεσής του σήμερα το πρωί στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
«Ως γονέας σέβομαι τον πόνο τους. Νιώθω σε απόλυτο βαθμό την υποχρέωση να μιλήσω στην εξεταστική για τα Τέμπη με ειλικρίνεια, υπευθυνότητα και σεβασμό στη μνήμη των ανθρώπων που τόσο άδικα χάθηκαν. Προσωπικά, είμαι εδώ για να μιλήσω για όλα, όπως ακριβώς γνωρίζω ότι είναι. Ό,τι έχω να πω θα το πω κοιτώντας στα μάτια εσάς (σ.σ. τα μέλη της Επιτροπής), τους συναδέλφους μου, αλλά και όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες, που θέλουν να μάθουν την αλήθεια. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να με κάνει να ωραιοποιήσω την πραγματικότητα. Αλλά δεν πρόκειται να αφήσω να αιωρούνται αναπάντητες απόψεις, ανυπόστατες», είπε.
Πρόσθεσε δε ότι δε θα τροφοδοτήσει μία στείρα πολιτική ή ακόμα χειρότερα μικροκομματική αντιπαράθεση πάνω σε ένα τέτοιο θέμα. «Είμαι εδώ από την πρώτη στιγμή. Δεν κρύφτηκα. Δεν έπαιξα θέατρο. Και ούτε σκοπεύω να το κάνω τώρα. Ναι, λοιπόν, στην αλήθεια και όχι στην πολιτική καπηλεία. Η απάνθρωπη εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου δεν μπορεί να έχει θέση μέσα σε αυτήν την αίθουσα» σημείωσε.
Αναφερόμενος στην παραίτησή του από τη θέση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών λίγες ώρες μετά το δυστύχημα, τόνισε: «Δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να κρυφτώ πίσω από ευθύνες άλλων. Παραιτήθηκα ενάντια στην πεπατημένη της πολιτικής πρακτικής σε τέτοιες περιστάσεις. Θεώρησα την πράξη αυτή αυτονόητη. Ειλικρινά, δεν με απασχόλησε λεπτό η μικρότητα ορισμένων πολιτικών αντιπάλων, που την αμφισβήτησαν, ενώ οι ίδιοι ουδέποτε έχουν δείξει την ευθιξία να παραιτηθούν από οποιαδήποτε θέση, για οποιονδήποτε λόγο».
Είπε, δε: «Παρακολουθώ με προσοχή, όλες αυτές τις μέρες, τις καταθέσεις που έχουν γίνει στην Επιτροπή. Ακούστηκαν πολλές απόψεις και δόθηκαν διάφορες πτυχές των γεγονότων. Δεν υπήρξε, όμως, ούτε ένας ειδικός, ούτε ένας άνθρωπος από όσους γνωρίζουν σε βάθος το αντικείμενο, το επαναλαμβάνω ούτε ένας, που να αρνήθηκε ότι αν έστω και μία πλευρά είχε τηρήσει τις διαδικασίες του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας, το δυστύχημα θα είχε αποτραπεί. Από εργαζόμενους και συνδικαλιστές μέχρι στελέχη Οργανισμών όλων των περιόδων, αλλά και τις διοικήσεις της ΡΑΣ».
Αναφορικά με την έρευνα της Δικαιοσύνης για την υπόθεση δήλωσε πως πρέπει «να είστε βέβαιοι ότι κανείς μέσα σε αυτή την αίθουσα δεν επιθυμεί περισσότερο την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης από εμένα. Εκφράζω την πεποίθηση ότι και οι περισσότεροι βουλευτές της αντιπολίτευσης την αλήθεια θέλουν να μάθουν. Υπάρχουν σίγουρα και ορισμένοι, που, πριν καν αρχίσει η Εξεταστική, έχουν ήδη συντάξει το πόρισμά τους εναντίον μου. Οι περισσότεροι, όμως, θέλω να πιστεύω -και πιστεύω, ότι επιζητείτε ό,τι και όλοι οι Έλληνες: την αλήθεια. Έχω δεχθεί το ερώτημα «Καλά, αν για όλα φταίνε κάποιοι άνθρωποι, τότε γιατί να φέρνουμε νέες τεχνολογίες στον σιδηρόδρομο;». Η απάντηση είναι πως όσο περισσότερο εξελίσσουμε την τεχνολογία, που χρησιμοποιούμε, τόσο αναβαθμίζουμε και το επίπεδο της ασφάλειας. Γι’ αυτό, άλλωστε, και δώσαμε την παράταση, για να ολοκληρωθεί η σύμβαση 717. Γι’ αυτό ξεμπλέξαμε τον γόρδιο δεσμό και επιλέξαμε να προχωρήσουν τα έργα αποφασιστικά και να τελειώσουν κι όχι να μείνουν να λιμνάζουν… Σε ό,τι αφορά, λοιπόν, αυτά τα συστήματα, σαφώς και θα συνέβαλλαν στην αύξηση της ασφάλειας, αλλά δεν υπήρχε η βεβαιότητα ότι θα απέτρεπαν το δυστύχημα, γιατί και τα συστήματα αυτά άνθρωποι τα χειρίζονται. Γιατί, για να είναι ασφαλή τα τρένα, ακόμα πιο σημαντικό κι από τις πάσης φύσεως τεχνολογίες είναι ένα: να τηρείται ευλαβικά ο κανονισμός κυκλοφορίας τους. Αυτός ο Γενικός Κανονισμός Λειτουργίας, λοιπόν, παραβιάστηκε δυστυχώς κατά συρροήν εκείνο το μοιραίο βράδυ.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και τέτοιες παραβιάσεις του Γενικού Κανονισμού Λειτουργίας, καμία ολοκλήρωση της 717 δε θα μπορούσε να τις υπερνικήσει. Πρέπει επιτέλους να ακουστεί αυτό, γιατί ο ελληνικός λαός και ιδίως οι οικογένειες που τις έπληξε τόσο άδικα αυτή η τραγωδία έχουν το δικαίωμα να το γνωρίζουν. Χρέος μας είναι η αλήθεια. Υποχρέωσή μας, η ειλικρίνεια και να αφήσουμε τις σκοπιμότητες στην άκρη.
