Μεγάλες ανησυχίες έχει προκαλέσει η ισχύς του δολαρίου το τελευταίο διάστημα, με τα θεμελιώδη στοιχεία να δείχνουν ότι η άνοδος του δεν θα σταματήσει στο ήδη +4% από την αρχή του έτους.
Και όπως τονίζει ο Εconomist σε νέα ανάλυσή του, ένα ισχυρότερο δολάριο είναι «επικίνδυνο», καθώς αίρει τις βάσεις για τις δύσκολες ισορροπίες, τόσο σε πολιτικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Άλλωστε, με τις προεδρικές εκλογές να πλησιάζουν, οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι φαίνονται αποφασισμένοι να ενισχύσουν την αμερικανική παραγωγή, δίνοντας νέα ώθηση στο νόμισμα της χώρας.
Είναι αναμφισβήτητο ότι ο κόσμος βρίσκεται στα πρόθυρα μιας δύσκολης νέας περιόδου γεωπολιτικής ισχύος του δολαρίου. Αυτή η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη από το γεγονός ότι η ισχύς του νομίσματος αντανακλά την αδυναμία κάποιου άλλου. Μέχρι το τέλος του 2023, η οικονομία των ΗΠΑ ήταν 8% μεγαλύτερη από ό,τι στο τέλος του 2019. Την ίδια ώρα, η οικονομία της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιαπωνίας αυξήθηκε η καθεμία κατά λιγότερο από 2% κατά την ίδια περίοδο. Έτσι, το γεν βρίσκεται σε χαμηλό 34 ετών έναντι του δολαρίου, ενώ το ευρώ έχει πέσει στα 1,07 δολ. από 1,10 δολ. στην αρχή του έτους.
Ισοτιμία 1 προς 1;
Ορισμένοι traders στοιχηματίζουν τώρα ότι το ευρώ – δολάριο θα φτάσει στην ισοτιμία μέχρι τις αρχές του επόμενου έτους. Σε περίπτωση που ο Donald Trump κερδίσει τον Νοέμβριο, το περιβάλλον θα γίνει πιο περίπλοκο.
Ένα ισχυρό δολάριο τείνει να ανεβάσει την τιμή των αμερικανικών εξαγωγών και να μειώσει την τιμή των εισαγωγών, γεγονός που θα διεύρυνε το επίμονο εμπορικό έλλειμμα της χώρας. Και αυτό θα είναι πλήγμα για τον Trump, την ώρα μάλιστα που ο Robert Lighthizer, ο αρχιτέκτονας των δασμών κατά της Κίνας κατά την περίοδο του Trump στον Λευκό Οίκο, θέλει να αποδυναμώσει το δολάριο (σύμφωνα με το Politico). Ο Πρόεδρος Joe Biden έχει ακολουθήσει μια πιο μετριοπαθή στάση για το αμερικανικό νόμισμα, αλλά ένα ισχυρό δολάριο περιπλέκει την ατζέντα της παραγωγής του.
Κατά τα άλλα, ένα ισχυρό δολάριο είναι καλό για τους εξαγωγείς που έχουν κόστος σε άλλα νομίσματα. Όμως τα υψηλά αμερικανικά επιτόκια και το ισχυρό δολάριο δημιουργούν «εισαγόμενο» πληθωρισμό, ο οποίος πλέον επιδεινώνεται από τις σχετικά υψηλές τιμές του πετρελαίου.
Επιπλέον, οι εταιρείες που έχουν δανειστεί σε δολάρια αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες αποπληρωμές. Στις 18 Απριλίου η Kristalina Georgieva, επικεφαλής του ΔΝΤ, προειδοποίησε για τον αντίκτυπο αυτών των εξελίξεων στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Πολλές χώρες έχουν άφθονα συναλλαγματικά αποθέματα που θα μπορούσαν να πουλήσουν για να ενισχύσουν τα νομίσματά τους: η Ιαπωνία έχει 1,3 τρισ. δολάρια, η Ινδία 643 δισ. δολάρια και η Νότια Κορέα 419 δισ. δολάρια. Ωστόσο, οποιαδήποτε ανακούφιση θα ήταν προσωρινή. Οι κεντρικές τράπεζες και τα υπουργεία οικονομικών δεν μπορούν να σπαταλήσουν τα αποθέματά τους σε άκαρπες μάχες.
Διεθνής συντονισμός
Μια άλλη επιλογή είναι ο διεθνής συντονισμός για να σταματήσει η άνοδος του δολαρίου. Η αρχή αυτού έγινε στις 16 Απριλίου, όταν οι υπουργοί Οικονομικών των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για την πτώση του γιεν. Αυτό μπορεί να είναι ο προάγγελος για περισσότερη παρέμβαση -με τη μορφή κοινών πωλήσεων συναλλαγματικών αποθεμάτων- για να αποτραπεί η περαιτέρω αποδυνάμωση των δύο ασιατικών νομισμάτων.
Όμως, όσο κι αν αυτές οι χώρες μπορεί να θέλουν να είναι στην ίδια πλευρά, η οικονομία τις απομακρύνει αναπόφευκτα. Εξάλλου, η αδυναμία του γιεν και του γουόν καθοδηγείται από το χάσμα των επιτοκίων μεταξύ των ΗΠΑ και άλλων χωρών. Τα διετή κρατικά ομόλογα της Νότιας Κορέας προσφέρουν απόδοση περίπου 3,5%, και της Ιαπωνίας μόλις 0,3%, ενώ τα αμερικανικά ομόλογα που λήγουν ταυτόχρονα προσφέρουν 5%. Έτσι, εάν τα επιτόκια παραμείνουν σημαντικά υψηλότερα στις ΗΠΑ, οι επενδυτές που αναζητούν αποδόσεις αντιμετωπίζουν μια απλή επιλογή – και οι αποφάσεις τους μοιραία θα στηρίξουν το δολάριο.
Στη συνέχεια, υπάρχουν χώρες με τις οποίες η Αμερική είναι λιγότερο πιθανό να συνεργαστεί. Σύμφωνα με την Goldman Sachs, η Κίνα είδε περίπου 39 δισ. δολάρια σε εκροές συναλλάγματος τον Μάρτιο, καθώς οι επενδυτές εγκατέλειψαν την παρακμάζουσα οικονομία της χώρας. Το γιουάν έχει υποχωρήσει έναντι του δολαρίου από την αρχή του έτους, και πιο γρήγορα από τα μέσα Μαρτίου, τότε που το δολάριο αυξήθηκε από 7,18 γιουάν σε 7,25.
Η Bank of America αναμένει ότι θα φτάσει στο 7,45 έως τον Σεπτέμβριο, όταν η προεκλογική εκστρατεία θα κορυφωθεί. Αυτό θα έθετε το γιουάν στη θέση του πιο αδύναμου από το 2007, παρέχοντας ώθηση στην τελευταία εξαγωγική προσπάθεια της κυβέρνησης της Κίνας. Τα φθηνά κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα μπορεί να γίνουν ακόμη φθηνότερα, εξοργίζοντας τους Αμερικανούς πολιτικούς.
Σε αυτό το πλαίσιο, ακόμη και οι ένθερμοι υποστηρικτές του προστατευτισμού στις ΗΠΑ μπορεί να είναι πρόθυμοι να παραβλέψουν τα αδύναμα νομίσματα των συμμάχων, τουλάχιστον για λίγο. Αλλά είναι λιγότερο πιθανό για την Κίνα. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο περαιτέρω δασμών και κυρώσεων, και ίσως ακόμη και την επιστροφή της Κίνας στη λίστα των ΗΠΑ με τους χειραγωγούς νομισμάτων.
Όσο η οικονομία των ΗΠΑ έχει καλύτερη απόδοση, το δολάριο είναι πιθανό να παραμείνει ισχυρό. Και όσο οι Αμερικανοί πολιτικοί το βλέπουν ως αιτία ανησυχίας, οι εμπορικές εντάσεις θα αυξάνονται, καταλήγει ο Economist.
Πηγή: OT
