Ο ύπνος με το μωρό σας δεν δημιουργεί κάποιο σοβαρό πρόβλημα αλλά δεν είναι και απαραίτητος. Αντίθετα, είναι μια οικογενειακή επιλογή που πρέπει να κάνετε με τον σύντροφό σας.
Ωστόσο, για να λάβετε τη σωστή απόφαση πρέπει να έχετε πρόσβαση σε αξιόπιστες πληροφορίες. Η επιλογή των συνθηκών του ύπνου στην αρχή της ζωής του παιδιού σας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Η λεγόμενη συγκοίμηση, δηλαδή ο ύπνος με το μωρό, έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις και διαφωνίες. Τα σημαντικά ερωτήματα γύρω από την πρακτική συχνά μπαίνουν στην άκρη εξαιτίας της «βροχής» πληροφοριών και απόψεων.
Οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Κεμπέκ Trois-Rivières και ειδικοί στην πρώιμη παιδική ηλικία και στον ύπνο των παιδιών και των εφήβων, αναζήτησαν τις επιστημονικές μελέτες σχετικά με την συγκοίμηση προκειμένου να δείξουν τα υπέρ και τα κατά.
Τι εννοούμε όταν λέμε συγκοίμηση
Αρχικά, η συγκοίμηση είναι ένας σχεδιασμός γύρω από τις συνήθειες στον ύπνο. Δεν είναι απλά μια μέθοδος που θα βοηθήσει το μωρό να αποκοιμηθεί.
Υπάρχουν δύο τύποι συγκοίμησης
- Κοιμηθείτε σε κοινή επιφάνεια, όπως όταν μοιράζεστε το ίδιο κρεβάτι
- Συγκοίμηση στο ίδιο δωμάτιο, που περιλαμβάνει κοινή χρήση του ίδιου χώρου ύπνου
Μια πρόσφατη καναδική μελέτη ανέφερε ότι περίπου το ένα τρίτο των μητέρων κοιμούνται μαζί στο κρεβάτι με το μωρό, ενώ το 40% είπε ότι δεν είχαν κοιμηθεί ποτέ μαζί. Μια μελέτη στο Κεμπέκ στα τέλη της δεκαετίας του 1990 αποκάλυψε ότι το ένα τρίτο των μητέρων κοιμόταν μαζί στο ίδιο δωμάτιο.
Η Canadian Pediatric Society δηλώνει: «Για τους πρώτους 6 μήνες, το πιο ασφαλές μέρος για να κοιμάται το μωρό σας είναι ανάσκελα, σε μια κούνια, λίκνο ή καλάθι που βρίσκεται στο δωμάτιό σας».
Δύο σχολές σκέψης
Στα τέλη της δεκαετίας του 2000 όταν διαπιστώθηκε ότι ο Καναδάς είχε υψηλά ποσοστά θνησιμότητας μεταξύ των βρεφών (ένα ανά χίλια), η κοινωνία υιοθέτησε μια μάλλον ανησυχητική άποψη για την συγκοίμηση.
Η πρώτη σχολή σκέψης εστιάζει στις ιατρικές πτυχές της συγκοίμησης που συνδέονται με τους κινδύνους του ύπνου με ένα μωρό, όπως ο πνιγμός, η σύνθλιψη ή το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου.
Η δεύτερη σχολή σκέψης υποστηρίζει ότι ο ύπνος με το μωρό διευκολύνει την πρακτική του μητρικού θηλασμού και της ενσωμάτωσης πολιτιστικών και οικογενειακών αξιών.
Αυτές οι δύο κύριες σχολές σκέψης συνυπάρχουν. Έτσι εξηγείται το μπέρδεμα που έχουν οι γονείς κατά τους πρώτους μήνες ζωής του μωρού τους για να αποφασίσουν πώς θα ρυθμίσουν τα θέματα ύπνου.
Θηλασμός και επικοινωνία
Η συγκοίμηση προάγει τον θηλασμό κατά τη διάρκεια της νύχτας; Ναι, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες. Αλλά είναι δύσκολο να πούμε αν είναι ο θηλασμός που ευνοεί αυτή την πρακτική ή αν συμβαίνει το αντίστροφο, σύμφωνα με έρευνα. Σε κάθε περίπτωση, ο θηλασμός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι μητέρες επιλέγουν τον κοινό ύπνο σε κοινή επιφάνεια με το μωρό.
Ωστόσο, δεν βρέθηκε διαφορά μεταξύ του θηλασμού το βράδυ και των δύο τύπων συγκοίμησης. Με άλλα λόγια, ο ύπνος στο ίδιο δωμάτιο είναι εξίσου ευνοϊκός για το θηλασμό με τον ύπνο σε μια κοινή επιφάνεια.
Το ίδιο ισχύει και για την ικανοποίηση των αναγκών του παιδιού. Σύμφωνα με επιστημονική μελέτη, η σωματική επαφή και η εγγύτητα στο ίδιο δωμάτιο προάγουν τον συγχρονισμό του κιρκάδιου ρυθμού του παιδιού με αυτόν του γονέα.
Αυτό βοηθά το μωρό να σταθεροποιήσει τον ύπνο του. Και τους δύο τύπους συγκοίμησης οι γονείς μπορούν να προσέχουν περισσότερο τα μηνύματα του βρέφους.
Αυτό στη συνέχεια βοηθάει την επικοινωνία και καθιστά δυνατή την εύκολη και γρήγορη ανταπόκριση στις ανάγκες του μωρού.
Λιγότερο άγχος
Είναι γνωστό ότι ο κοινός ύπνος μειώνει το άγχος του μωρού. Ωστόσο πολλά εξαρτώνται για από άλλους παράγοντες.
Σε μελέτη έγινε ερώτηση στους γονείς σχετικά με αυτό το θέμα και διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά που είχαν βιώσει έναν από τους δύο τύπους συγκοίμησης είχαν χαμηλότερα επίπεδα άγχους στην προσχολική ηλικία σε σύγκριση με εκείνα που είχαν κοιμηθεί με τους γονείς στο ίδιο κρεβάτι ή στο ίδιο δωμάτιο για λιγότερο από έξι μήνες.
Άλλη μελέτη έδειξε ότι τα παιδιά που κοιμούνταν με έναν γονέα είχαν χαμηλότερη απόκριση στο στρες σε ηλικία 12 μηνών σε σύγκριση με εκείνα που δεν κοιμούνταν.
Ωστόσο, όταν συγκρίνεται μια κατάσταση υψηλότερου στρες (π.χ. εμβολιασμός) με μια κατάσταση μέτριου στρες (π.χ. κατά τη διάρκεια του μπάνιου), η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων ήταν μικρότερη.
Να σημειωθεί ότι θα πρέπει να ελεγχθούν αρκετοί παράγοντες προκειμένου να κατανοηθεί πλήρως αυτή η σχέση του ύπνου με το άγχος και πώς επηρεάζεται από την συγκοίμηση.
Πιο διαταραγμένος ύπνος
Τα μωρά που κοιμούνται μαζί ξυπνούν πιο συχνά από εκείνα που κοιμούνται μόνα στην αρχή της ζωής. Αυτό ισχύει και για τους γονείς. Μελέτη που μέτρησε την ποσότητα ύπνου στους 6, 12 και 18 μήνες ζωής του μωρού έδειξε ότι η ομάδα των παιδιών που κοιμόταν μαζί με τους γονείς σε ίδια επιφάνεια ή στο ίδιο δωμάτιο είχε περισσότερες νυχτερινές διεγέρσεις.
Είχαν επίσης περισσότερες διεγέρσεις που μετρήθηκαν από τα ημερολόγια ύπνου των μητέρων στους 6, 12 και 18 μήνες, σε σύγκριση με την ομάδα των παιδιών που κοιμούνταν μόνα τους.
Στους 12 μήνες, τα μωρά που κοιμούνταν μόνα τους είχαν μεγαλύτερο μέσο χρόνο ύπνου. Αυτά τα αποτελέσματα λήφθηκαν μετά από έλεγχο για τον τύπο της σίτισης (στήθος ή μπιμπερό). Ωστόσο, η μελέτη δεν διερεύνησε εάν τα χαρακτηριστικά του ύπνου διέφεραν μεταξύ των δύο τύπων συγκοίμησης.
Οι μητέρες που κοιμούνται μαζί σε μια κοινή επιφάνεια αναφέρουν ότι τα μωρά τους κοιμούνται πιο εύκολα και γρήγορα, αλλά ξυπνούν πιο συχνά. Λένε ότι επιλέγουν αυτή την πρακτική για να βελτιώσουν τον ύπνο της οικογένειάς τους.
Οι μητέρες γενικά δεν αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες ύπνου στα μωρά τους. Αλλά όταν ο ύπνος των μητέρων μετριέται με ακτιγραφία φαίνεται ότι είναι πιο κατακερματισμένος και διαταραγμένος για τους πρώτους 18 μήνες σε σύγκριση με εκείνες που επέλεξαν να κοιμούνται μόνες.
Μία άλλη μελέτη αποκάλυψε ότι ο μακροπρόθεσμος ύπνος σε κοινή επιφάνεια (για τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού) σχετίζεται με μικρότερη διάρκεια ύπνου τη νύχτα, μεγαλύτερη ανάγκη για ύπνο κατά τη διάρκεια της ημέρας και υψηλότερο ποσοστό των δυσκολιών στον ύπνο.
Η προσκόλληση
Συνδέεται ο κοινός ύπνος με μία ισχυρότερη προσκόλληση στο παιδί; Αυτό το θέμα είναι αμφιλεγόμενο. Ορισμένες μελέτες έχουν αναφέρει ισχυρότερο δεσμό προσκόλλησης σε μωρά που κοιμούνται μαζί σε μια κοινή επιφάνεια με τους γονείς τους σε σύγκριση με εκείνα που κοιμούνται μόνα τους.
Άλλες μελέτες αναφέρουν ότι δεν βρέθηκε καμία σχέση, είτε θετική είτε αρνητική, μεταξύ της προσκόλλησης γονέα-παιδιού και της πρακτικής στον ύπνο μετά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής του παιδιού.
Η επιλογή γονέων
Αυτά τα επιστημονικά δεδομένα θα βοηθήσουν τους γονείς να επιλέξουν την πρακτική στον ύπνο που είναι κατάλληλη για αυτούς και την οικογένειά τους. Η απόφαση παραμένει μία επιλογή των γονέων.
